Yazarken

Kalabalik alisveris merkezlerinin yemek katlarinda yaziyorum genellikle. herkes gecenin karanliginda, sakin deniz kenarinda falan yazar ama ben yazamam. Simdi gitsem palamutbukune, denizin kenarinda, agaclarin altinda, hafif bir meltem varken, biram ve kalamarim masamdayken yazamam. ben tamam olurum orada, yazacak derdim olmaz, yazmaya yada baska birseye ozlemim olmaz, hele bir de sevgilim elimin ucundaysa...

simdi ikea'nin restoraninda, kahvaltim onumde, catal bicak, coluk cocuk sesinden durduramiyorum kendimi yazmaktan. umraniye benim gordugum engarip, en varos yer. pardesulu, kafalarinda guller acan kadinlarin gunduz, mutlak toplu halde, cocuk egledigi, aksam ise basini pencereden disari bile uzatamadigi bir yer...